Νομοθεσία και Ναρκωτικά

<Η δυσανάλογη εφαρμογή της νομοθεσίας για τα ναρκωτικά, με τις περισσότερες χώρες παγκοσμίως, κατά την άσκηση του νόμου, να στοχεύουν στους μικροεγκληματίες, ενώ οι προσπάθειές τους σε πιο επείγοντα ζητήματα όπως ο εντοπισμός, η εξάρθρωση και η τιμωρία αυτών που ελέγχουν ή οργανώνουν τις μείζονες δραστηριότητες διακίνησης ναρκωτικών αποδεικνύονται νομικά ελλιπείς, αποτελεί κεντρική επισήμανση της τελευταίας έκθεσης του ΟΗΕ για τα ναρκωτικά.

Ηεπιτροπή -όπως και η Ε.Ε.- υπογραμμίζει την αναγκαιότητα παροχής εναλλακτικών της φυλάκισης μέτρων στους χρήστες ουσιών, στα οποία θα περιλαμβάνεται η πρόσβαση σε προγράμματα θεραπείας και επανένταξης.

Στην Ελλάδα από τους 11.212 φυλακισμένους (3.073 υπόδικοι) που βρίσκονταν στα λεγόμενα σωφρονιστικά καταστήματα την 1η Ιουνίου, οι 4.865 κρατούνται για παραβάσεις του νόμου περί ναρκωτικών.

Επανειλημμένα δημοσιεύματα στον Τύπο αναφέρουν «αυστηροποίηση» των ποινών που επιβάλλουν οι δικαστές σε υποθέσεις ναρκωτικών, γεγονός που το συσχετίζουν με την αποκάλυψη του ζητήματος του παραδικαστικού κυκλώματος και τον «φόβο» των δικαστών μη χαρακηριστούν «επιεικείς».

Την ίδια αναφορά έκανε δημόσια και ο πρόεδρος του ΔΣΘ Μ.Λαμτζίδης προ ημερών. Τη μη εφαρμογή της νομολογίας και των δυνατοτήτων που δίνει για τις εναλλακτικές της φυλάκισης ποινές από τους δικαστές, στη διακριτική ευχέρεια των οποίων έχει αφεθεί το θέμα, έχει επισημάνει δημόσια και ο καθηγητής Ν. Παρασκευόπουλος.

Σημειώνει ότι αν και η εξάρτηση αποτελεί κριτήριο για διαφορετική, ελαφρύτερη εφαρμογή του νόμου στην Ελλάδα, η εξασφάλιση της ιδιότητας του εξαρτημένου είναι αμφισβητούμενη.

Ο ιατροδικαστής Θεσσαλονίκης Μ. Τσούγκας επισήμανε στην «Ε» πως το τοξικολογικό εργαστήριο της συμπρωτεύουσας, που καλύπτει 32 νομούς, δεν χρηματοδοτείται με τα απαραίτητα 80.000 ευρώ ετησίως για σχετικές εξετάσεις, θέμα που είχε φτάσει έως τη Διακομματική Επιτροπή της Βουλής, χωρίς αποτέλεσμα. «Κατηγορώ τη δικαιοσύνη για κακοδικίες, όχι τους δικαστές που αναγκάζονται να δικάζουν με ελλιπή στοιχεία. Η γνωμάτευση της εξάρτησης γίνεται πλέον βάσει 9 γνωστών από χρόνια ερωτήσεων, που οι έμπειροι ξέρουν να διαχειρίζονται», είπε.

Για δύο περιπτώσεις θεραπευομένων στο 18 ΑΝΩ, που οδηγήθηκαν πρόσφατα στις φυλακές χωρίς να δοθεί αναβολή για την ολοκλήρωση της θεραπείας, η οποία διακόπηκε «βάρβαρα», μίλησε στην «Ε» η Κ. Μάτσα, αναφερόμενη στην «πολύ σκληρή αντιμετώπιση των εξαρτημένων από κάποιους δικαστές» και για «εφαρμογή άγριας καταστολής, άσχετα εάν προσπαθούν να δώσουν άλλη εντύπωση».

«Δεν θεωρούμε,είπε η κ. Μάτσα, τη φυλακή χώρο όπου μπορεί να γίνει απεξάρτηση, αλλά γενικότερα η πρόσβαση για παρεμβάσεις, ώστε να μη χαθεί ο χρήστης στον κόσμο των φυλακών, -όπου βέβαια η χρήση δεν διακόπτεται, αφού κυκλοφορούν ουσίες- έχει ελαχιστοποιηθεί, ενώ δεν υπάρχουν χώροι για πραγματοποίηση όποιας δραστηριότητας».

Πάντως το ΚΕΘΕΑ με την υποβολή ολοκληρωμένου προγράμματος απεξάρτησης, και ύστερα από διαπραγματεύσεις 8 μηνών, απέσπασε πέρσι άδεια πραγματοποίησης προγραμμάτων, ενώ από χρόνια παρεμβαίνει σε 13 φυλακές της χώρας.

Η αναγκαιότητα εξασφάλισης καλής υγείας στις φυλακές για καλή δημόσια υγεία είναι θέμα που απασχολεί ιδιαίτερα την Ε.Ε.: Η κακή κατάσταση της υγείας των κρατουμένων μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, όταν οι χρήστες ναρκωτικών απελευθερώνονται και επανέρχονται στην οικογένεια, την τοπική κοινωνία... Για τους εξαρτημένους τα προγράμματα μέσα στις φυλακές μπορούν να παράσχουν πολύτιμη ευκαιρία που όχι μόνο ωφελεί την υγεία, αλλά μειώνει και την πιθανότητα μελλοντικής παραβατικής συμπεριφοράς. >