...Στα 748 εκατ. ευρώ εκτιμάται το κόστος της μικρο-διαφθοράς στην Ελλάδα για το έτος 2008, σύμφωνα με έρευνα εθνικής εμβέλειας που διεξήγαγε η Ρublic Ιssue, από τον Ιούλιο ώς τον Δεκέμβριο, για τη μη κυβερνητική οργάνωση Διεθνή Διαφάνεια Ελλάς.
Πρωταρχικό πεδίο διαφθοράς εμφανίζεται ο δημόσιος τομέας, συγκεντρώνοντας κρούσματα σε ποσοστό 63%, έναντι 29,6% του ιδιωτικού τομέα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, που δημοσιεύονται στο Βήμα, η εκροή χρήματος για τα «φακελάκια» και τα «γρηγορόσημα» εμφανίζεται αυξημένη κατά 109 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2007.
Η έκταση του φαινομένου έχει μειώσει την ανοχή του πολιτών, που στη συντριπτική πλειοψηφία τους (80%) διαφωνούν με πράξεις διαφθοράς, τις οποίες αντιμετωπίζουν πρωτίστως στα δημόσια νοσοκομεία, στις εφορίες και στις πολεοδομίες.
Αίσθηση, πάντως, προκαλεί η παραδοχή της έκτασης του φαινομένου. Εννέα στους δέκα πολίτες (91%) ομολογούν ότι η χώρα βρίσκεται παγιδευμένη στα πλοκάμια της διαφθοράς.
Το 43% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι «η Ελλάδα είναι μια χώρα στην οποία πάντα θα υπάρχει διαφθορά», ενώ ακριβώς την αντίθετη άποψη πως η χώρα «μπορεί να γίνει μια χώρα χωρίς διαφθορά» υιοθετεί το 52%.
Στην κλίμακα ιδεολογικής αποδοχής πράξεων διαφθοράς οι απαντήσεις δείχνουν ότι οι πολίτες συνειδητοποιούν πλήρως και καθαρά τι από όλα αυτά που κάνουν συνιστούν διαφθορά.
Ενδεικτικό είναι ότι το 74% των ερωτηθέντων θεωρεί σαφές κρούσμα του φαινομένου το «να βάλουμε μέσο για να προσληφθεί κάποιος συγγενής», ενώ το 90% αναγνωρίζει ως διαφθορά το «να δώσουμε χρήματα ή άλλο αντάλλαγμα σε εφοριακόγια να τακτοποιηθούν τα χρέη μας».
